Dag 24 - Pfeiffer Big Sur state park
Blijf op de hoogte en volg Shirley
05 Augustus 2022 | Verenigde Staten, Big Sur
Tot vreugde van iedereen konden we vandaag de camper een dagje laten staan. We bleven in het big sur state park en laat onze camping daar nou ook net in liggen, superhandig. Ik had op internet een wandeling gevonden naar swimmingsholes. Je ging de canyon in en kwam langs allerlei zwempoeltjes. Nou dit leek me leuk om te doen, dus had ik in Nederland al de waterschoenen ingepakt. Het was wel even spannend hoe het weer was. Gisteren was het niet heel warm en mistig. Als het te koud is, is een tocht langs zwempoeltjes niet erg leuk. Maar gelukkig toen we wakker werden was er een helder blauwe lucht. Met een tas vol, dit keer wel met lunch, gingen we op pad. Eigenlijk toen we de camping al af waren begon de kloof. Was leuk zo’n riviertje met rotsen erin en watervalletjes (mini). Het deed ons aan Corsica denken daar hadden we ook zo mooi zwemriviertje met rotsen erin. De afstand was niet lang, maar best pittig, over rotsen klimmen, de rivier oversteken. Het was niet makkelijk, maar wel avontuurlijk. Zo grappig als je na al dat klauteren en klimmen aankomt op een mooi sereen plekje met een strandje en poel met daaromheen grote rotsen/kloof. We hebben hier gezwommen en gegeten. Het water was wederom niet warm, Gwen had soms blauwe lippen.
Aan het einde van het poeltje was er nog een etage omhoog, met een ander poeltje en twee watervallen die uit een rots naar beneden kwamen. Om daar te komen moest je met een touwladder of touw een rots opklimmen. Was niet gemakkelijk, er waren twee mini watervalletjes bij het touw en die zorgden voor stroming. Maar goed kinderen, volwassene, vrouwen, mannen, dikke mensen, dunne mensen, die klommen er allemaal op. Dus wij gingen het ook maar eens proberen. Nou Owen en Gwen waren er met een beetje hulp zo op. Toen mama, eh die stroming, maar goed met een touw ga ik naar boven en ik red het op een of andere manier niet en verlies mijn evenwicht. Ik was bang dat ik heel erg verkeerd terecht zou komen. Ik sta tussen twee rotsen met mijn hoofd naar beneden..ehh...met kracht en hulp van Frank viel ik gelukkig niet op de rotsen en het lukte me toch om zonder verdere kleerscheuren erop te komen. Toen Frank, ik kon hem niet helpen. Hij was bijna boven en maakt ook een smakkerd naar beneden. Alleen een geschaafd been en pijnlijke vinger heeft hij eraan overgehouden, althans voorlopig. Ik heb inmiddels wel spierpijn in mijn armen. Frank heeft geen risico meer genomen en is in de beneden poel gebleven. Was leuk en mooi om even naar de waterval te gaan. Wat een kracht. Toen terug naar beneden, ik wist dat daar de volgende uitdaging lag, we konden alleen terug om van die rots af te springen. Het is gelukt. Ik ben iets naar beneden geklommen en hop daar ging ik. De kinderen sprongen natuurlijk van het hoogste punt. Frank wilde nog een wandeling doen, dus is hij alvast op pad gegaan. Wij zijn nog even bij het poeltje geweest en daarna terug naar de camping.
Op de camping wat gesnackt en verhaaltje getypt. Kinderen hebben alvast hout gesprokkeld voor vanavond. We wachten nu met smart op Frank want die zou nog het laatste kampvuurhout bij de winkel gaan halen. Zoals jullie Frank kennen houdt hij graag de spanning erin en wacht het liefst tot de winkel nog net wel of net niet dicht is. Ik hoop maar dat hij op tijd terug is.
Uiteraard was ik ruim op tijd terug. Bovendien heeft de camping een brandhoutbezorgdienst, dus Shirley kon weer een avond lang fikkie stoken. Wat ze ook fanatiek gedaan heeft. De spaghetti bolognese was net achter de kiezen, de borden stonden nog op de picknicktafel en het eerste blok hout lag al in de korf te knetteren. Dat was de opmaat voor het hele avondprogramma. Alle apparaten met een batterij zijn leeg, dus dan maar met het gezin rondom het vuur. Babbelen en wachten tot het donker wordt. De perfecte campingavond.
Dan was er nog die wandeling. Dat was nog best een belevenis. Ik was koud de camping af toen ik op een verder verlaten bergpaadje een soort grote kat zag lopen. Ik denk dat het een mountain lion was. Het beest hield mij in de gaten en ik hem. Of haar. Ik hield afstand en kon hem een tijdje goed volgen. Na een bochtje in het pad, was de mountain lion verdwenen. Een bijzondere ontmoeting.
Ik vervolgde het pad omhoog tot een splitsing. Daar bleek ik het pad dat ik wilde volgen afgesloten, omdat er herstelwerkzaamheden waren. Dapper en ondeugend als ik ben, heb ik het pad toch gewoon genomen. Dit pad bracht me tot het begin naar een rondwandeling naar Big Sur Falls en Valley View. Big Sur Falls was een watervalletje van het lulligste soort. Even goed was de wandeling ernaartoe door een mooi bos met redwoods erg mooi.
Valley View was andere koek. Dit was een uitkijkpunt over de vallei waar de camping en Big Sur State Park in liggen. De vallei komt uit op de oceaan wat het plaatje vanaf het uitkijkpunt compleet maakt. Het was een aparte ervaring om op een hooggelegen uitkijkpunt niet de warme droge berglucht, maar de koele bries van de oceaan te voelen. Vanaf het uitkijkpunt zag ik ook roofvogels zweven op de thermiek in de vallei. Het was vooral bijzonder om de vogels van bovenaf te zien. Na een korte pauze nam ik de weg terug naar beneden en volgde ik de Big Sur River terug naar onze kampeerplaats waar Shirley stond te popelen om kampvuur te maken. Een fijn en inmiddels vertrouwd gezicht.
-
07 Augustus 2022 - 09:25
Hanni:
Dit verhaal vind ik ook leuk, ook spannend met wat je onderweg tegenkomt. Gelukkig heb je niks gebroken met die val van de ladder. Nog een paar dagen dan zit het er weer op. Geniet er nog even van -
07 Augustus 2022 - 10:25
Ludi En Gerard:
Even de groeten. Het is erg leuk jullie verslagen te lezen.
Nog veel plezier. -
07 Augustus 2022 - 12:05
Elly :
Wat een avontuurlijke vakantie, heel erg leuk om te lezen wat jullie meemaken (het vallen wat minder, gelukkig betrekkelijk goed afgelopen!) Veel plezier met alles wat jullie nog gaan ondernemen! -
07 Augustus 2022 - 14:46
Bonnie:
Het loopt goed af met de touwladder! Jullie zijn ook geen 21 meer he (knipoog)! -
07 Augustus 2022 - 21:42
Paula:
Poehé, dat is goed afgelopen. Net zoals Bonnie zegt….jullie zijn geen 21 meer hè!
Nog een paar dagen en dan zit t er alweer op. Geniet nog lekker van alles. Veel plezier! -
08 Augustus 2022 - 05:59
:
Gelukkig tussen de rotsen en er niet op! Hopelijk zijn jullie blessures snel over en herstelt Franks vinger dit keer zonder operatie.
Wat tof dat je een mountain lion hebt gezien!
Leuk dat jullie nog vuurtjes kunnen stoken! Bij ons is die pret sinds een paar dagen niet meer toegestaan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
