Dag 23 - Walvissen en dolfijnen

Op de lagere school zat ik in de klas bij een jongen die later ontmaskerd werd als pyromaan. Nu, dik 35 jaar later, heb ik een relatie met Shirley de Ruijter. Terwijl ik binnen in de behaaglijke camper dit verslagje typ, probeert zij met alle moeite een kampvuur aan te houden dat al zeker een half uur op een enkel vlammetje na gedoofd is. Binnen een straal van tien meter van de vuurplaats is geen twijgje meer te vinden. Alles wordt opgestookt. Voor haar verjaardag geef ik haar een open haard.

Over naar dat verslagje dan maar. Nadat we gisteren hadden besloten om de Oma Hanni-bonus in te zetten voor een whale watch-tocht, meldden we ons vanochtend rond half tien in het haventje van Monterey waar onze boot zou vertrekken. Om tien uur voeren we weg. Ik zette Ketelbinkie in wat niet tot enige bijval leidde.

In de haven zagen we al zeeotters en zeeleeuwen. Dat beloofde veel moois voor de rest van de tocht. Vooral voor de mensen die de golven van de oceaan de baas konden. De Duitse vrouw voor ons hoorde duidelijk niet tot die groep. Nog geen vijf minuten na het vertrek vulde zij haar eerste witte papieren zakje met haar maaginhoud. Iets wat zij vier-en-een-half uur vol zou houden. Arm mens.

Maar genoeg gekotst, zeedieren daar ging het om. En die zagen we zeker. Na een uur varen, zagen we de eerste vinnen van dolfijnen. Niet veel later voer onze boot midden in een enorme school dolfijnen. Aan alle kanten van de boot sprongen dolfijnen door en soms uit het water. Een prachtig gezicht. Volgens de bemanning van de boot waren er drie soorten dolfijnen te zien. Ik geloof het meteen.

Kort na de dolfijnen zagen we een groepje walvissen (humpback whales). Wat een majestueus gezicht om deze enorme dieren voorbij te zien zwemmen. Het mooiste vind ik het als een walvis onder water duikt en zijn staartvin langzaam in het water zakt. Zo mooi. We bleven lang in de buurt van de walvissen en op sommige momenten doken ze enkele meters van de boot op. Vanaf ons plekje op het achterdek hadden we prima zicht op de dieren, al stonden de kinderen voor op de boeg van de boot helemaal op de eerste rij. Owen knoopte een gesprek aan met een jarige Amerikaanse vrouw. Heel mooi om te zien hoe open hij is en hoe goed hij zich kan redden in het Engels.

Omdat heel veel walvissen nog beter is dan veel walvissen, ging onze boot op zoek naar nog meer walvissen. Dat lukte ook. Een moeder en haar kalf kwamen superdicht bij de boot. Een machtig gezicht. Ze waren zo dichtbij dat de boot moest wachten tot de walvissen verder weg waren voordat we de terugreis naar de haven konden beginnen. Drie kwartier later dan gepland, voeren we de haven binnen. Wat een indrukwekkende tocht was dit. Monterey Bay Whale Watch is een dikke aanrader.

Na de boottocht aten we clam chowder en fish and chips op Fisherman’s Wharf, het toeristische haventje van Monterey. Na een laatste blik op de zeeleeuwen in de haven, vertrokken we naar onze camping in Pfeiffer Big Sur State Park. De weg ging over Route 1. Dit is een bekende weg die zich deels langs de kustlijn van Californië slingert. De vergezichten langs de kust waren erg mooi. We stopten bij Bixby Bridge voor een paar foto’s. Dat is een brug over een diepe kloof met aan de ene kant uitzicht op de bergen en aan de andere kant op een strandje en de zee. Voor de verandering een erg mooi plaatje.

Ons campingplekje was weer prachtig. Veel ruimte, mooie bomen en voor Shirley een vuurplaats. Wel was het parkeerplekje weer zo stijl als de Mont Ventoux, maar ervaren als we inmiddels zijn wisten we de camper een soort van recht te parkeren, zodat de koelkast het kon blijven doen. Het koelsysteem werkt namelijk niet als de camper te scheef staat en dat is - zoals we al twee keer moesten ervaren – niet goed voor de melk en de vleeswaren.

Niet lang nadat de camper stond, knetterde het kampvuur (dank je, Shirley). We roosterden maiskolven boven het vuur en poften aardappels erin. Een prima maaltje, zeker begeleid door een IPA van de Sierra Nevada brouwerij. Terwijl de avond viel, concludeerden we: dit was een speciale dag. Weer één.