Crater Lake

Zaterdag en zondag 15 en 16 juni: Crater Lake

Ik (Frank) probeerde iets te enthousiast een komkommer in stukjes te snijden op het uitklaptafeltje dat aan het aanrecht vast zit, waardoor het uitklaptafeltje spontaan inklapte, zodat een open fles olijfolie viel en leegliep op het trapje van de camper. Uit de oven, die eigenlijk te klein was voor én de ovenfriet én de vissticks, kwam een aangebrande geur. Buiten riep Gwen om de aandacht van papa en mama, zodat ze kon laten zien welke steentjes ze allemaal verzameld had. Shirley zat ondertussen, zoals het een goede vrouw betaamt, met een emmer op haar schoot en wrong de handwas uit. Op dat moment meldde een vrouw met drie ansichtkaarten zich bij onze camper. De vrouw had eerder toegezegd ons nog te laten weten waar we een mooie waterval en een in de rotsen gevormde 'natuurlijke brug' konden vinden. Haar timing liet te wensen over.

De vrouw stond erop dat we een foto van de kaarten maakten en dat ze de woorden 'natural' en 'bridge' op een velletje papier schreef; we zouden haar tips eens kunnen vergeten. Tuurlijk! Dat regelen we wel even, terwijl de olie stroomt, de oven stinkt, Gwen roept en Shirley wringt.

Aldus geschiedde en dankzij de tips van de vrouw beleefden we twee fraaie tussenstops op weg van Grants Pass naar Crater Lake. De eerste was de Mill Creek Falls: een rotspunt, waarvanaf we twee watervallen van zeker 50 meter hoog konden zien. Een schitterende plek voor een hartige lunch. De tweede was - inderdaad - de Natural Bridge. Bij de bron van de Rogue River komt het water met zo'n kracht bovengronds dat het de rotsen op allerlei manieren geslepen en vervormd heeft. Onder meer heeft het water een soort brug in de rotsen geërodeerd: jawel, de Natural Bridge.

In de loop van de middag kwamen we aan bij Crater Lake; een meer in een vulkaan dat er om bekend staat dat het erg blauw is. En inderdaad, Crater Lake is heel erg blauw. Zo blauw als een tientje.

Op de grens van zaterdag op zondag een mededeling van Gwen:

Jhhhhbc :;))€hehdhdhsbdbvfhsggkbkvcxsfx MVV. ".

De zondag begon op de kampeerplaats van Crater Lake National Park, alwaar wij ons gemoed sterkten met ferme ochtendwandeling. Met goede zin zetten wij onze geoefende ledematen in beweging en ademden onze Hollandsche longen de frissche berglucht in. Welk een genot, zo een heerlijk actief samenzijn in een landschap dat zijn weerga niet kent. Vol genoegen wandelden wij door het dal van een plaatselijk kreekje, genaamd Annie Creek. Een buitengewoon aangename, maar zeker ook gezonde besteding van de ochtend.

Des middags togen wij wederom naar het Crater Lake. Op verschillende uitkijkpunten en zogeheten picknickplaatsen bewonderden wij de buitengewone schoonheid van dit vulkaanmeer, welk, zo is ons gezegd, het diepst is van alle meren van de gansche Verenigde Staten van Amerika. Het meer heeft een diepblauwe kleur, die men alleen kent van zonovergoten Mediterrane zeeën. Het blijft een groots genot natuurwonderen van een dergelijke pracht te mogen aanschouwen.

Zeker ook het vermelden waard is dat het meer door haar hoge ligging omgeven is door een landschap waar op menig plek de sneeuw van de afgelopen winter nog niet tot smelten is gekomen. Het was zeker een koddig gezicht ons in onze zomerse kledij temidden van de sneeuwvelden te zien staan. Gwen, de kleine guit, was helemaal in haar nopjes, toen zij sneeuwballen naar haar paps en mams mocht werpen.

In de middag verlieten wij Crater Lake en reden wij met onze kampeerwagen al een ferm eind noordwaarts. Wij troffen een schone kampeerplaats aan de oevers van een meer, genaamd Cultus Lake, alwaar wij ons kamp voor de aanstaande nacht maakten. In deze bosrijke omgeving genoten we van een eenvoudig doch voedzaam maal en kropen wij tijdig onder de wol in het blijde vooruitzicht morgen ons weer te mogen begeven temidden van de vele schoonheden die Moedertje Natuur voor alle kinderen Aards te bieden heeft.